Uzun zamandır bu yazıyı yazacağım günü bekliyordum.Tam ay olmuş
merhaba roaccutane diyeli.İlacı kullanmaya karar vermek başta çok zor geldi aslında ama ilk bir kaç ay yüzümdeki değişikliği gördükçe yılmadan,pes etmeden devam ettim.
Hatta öyle ki son aylarda dudak üstüm hep uçuk gibi yaraydı ve bir türlü geçmiyordu.Ellerimin üzerinde çok sıcak su gelince minik pütürcükler oluşuyordu.
Dudaklarım berbat durumdaydı,sol gözüm her daim domates gibi kırmızıydı ve saçlarım sürekli dökülüyordu.
Özellikle 30 mg kullanırken 6.ay 40'a çıkınca yan etkiler daha fazla ve moral bozucu şekilde görülmeye başladı.Bir ay 40 mg zor kullandım diğer ay kan sonucum iyi olmasına rağmen 30mg'a geri döndüm.30 mg kullandığım için de süreç benim için uzun oldu.
İlaç biteli bir hafta oldu ve şimdi dönüp baktığımda ne çok zorluk çekmişim diyorum.Son ilaçtan sora ilk işim cips ve çikolata keyfi yapmak oldu.
Biliyorum hala yememem gerek hatta bir ay belki daha uzun süre güneşe de çıkmamalıyım ama uzun zamandır yasak olan şeyleri yavaş yavaş yemeye başladım.Bu zorlu süreçte ne yaşadım merak edenler daha önceki yazılarımı okuyabilir;
3 ve 4.ay
ilk iki ay
merhaba roaccutane
Beni en çok yoran şey ilacın verdiği sinirlilik haliydi.Etrafımdaki herkese çoğu zaman sebepsiz kızgınlıklarım oldu.Hatta o kadar ki patronumla bile bağrış çağrış kavga ettim.Ama intihara meyil vs olmadı.Dediğim gibi ilaca başlamaya karar vermek,her ay hem psikolojik hem bedenen bir çok zorluğa göğüs germek çok zor.
Yine de sonuç ne derseniz cildim şu an gerçekten çok güzel.Birtakım kozmetiklere mecbur olmadan yaşamak büyük rahatlık.Hala gözenekler var tabi ama eskiye oranla iyi ki kullanmışım bu ilacı diyebilirim.
Benim roaccutane maceram bitti,darısı tüm kullanan ve kullanmaya başlayacak olanların başına.
****Sonucu merak edenler ınstagram hesabından fotoğrafıma bakabilir****
