Blog Sakinleri

11 Ocak 2013 Cuma

İşsizlik Durumu ve Trajikomik İş Görüşmeleri


 

 Okuldayken tek derdimiz okulu bitirmektir ama aslında okulu bitirmek için katlanılan çilelerin kat be kat fazlası okul bitince çekilir.Hele hele evde durmaya alışkın biri değilseniz yandınız.Hemen tüm iş bulma sitelerine üye olunur ilk önce bilinçsizce,zaman geçtikçe daha bilinçli ,biraz daha zaman geçtikçe çok daha seçici,uzun zaman geçtikten sonraysa hangisi olursa olsun mantığıyla iş başvuruları yapılır ve aylarca süren bekleyiş başlar.Şanslıysanız bu süre bir kaç günü bulacaktır.Kayıtlı olmayan numaralar aradıkça heyecan basar,kimi devremülkçü çıkar kimi yanlış numara :)

 Neyse efendim bu süreç çok can sıkıcı,stresli ve bunalımlı olduğundan yemek yapmaya girişilir,sokak sokak gezilir,birden bire içinizdeki hobi aşkı yeşerir,gün olur akşam olur,saatler su gibi akıp gider derken bir bakmışsınız aylar geçmiş,bir yığın görüşmeye gitmişsiniz,hala işe girememişsiniz...

Anne,baba daha iyi bir okulda okusaydın havada kaparlardı,sen değil onlar seni arardı diye çemkirse de bu devirde işe girmenin ne kadar zor olduğunu,tecrübeli bir lise mezununun tecrübesiyle seni eleyerek işi nasıl kaptığını gördükten sonra,okuldu,diplomaydı ne kadar önemli anlamaya başlarsın.(!)Okulda öğretilen teorik bilgiler bizim için elde var sıfır'dan ibaret hale geliyor.Tüm iş görüşmelerinde durum şu;

-Ne okudun,nerede?
-Y...'de U....
-Hmm güzel sertifikan ?
-M..,K..,K..,İ..,B...
-Tecrüben?
-Mmm.Şey..Kem,küm.Tecrübem yok yeni mezunum, öğrenirim kolayca,çabucak işi kavrarım(okulu zor bitiren A..işe gireli bir yıl oldu sen hala tecrüben yok diye saçmala!)

 Ha bir de işveren konusu var ki evlere şenlik.Pat diye medeni durumunu soran mı ararsın,nerede kimlerle oturduğunu sorgulayanı mı.Yahu ben altı üstü gelip şurada işime gücüme bakacağım,hem size faydalı hem kendime faydalı edebimle çalışacağım demek isteseniz de çoğu zaman tüm cümleler içinizde patlar.
Ha ama çemkirdiklerim de çok oldu orası ayrı.Taş değiliz nihayetinde sabır denilen şeyin de bir sonu var.Neyse şimdi,anlatsam sayfalar dolar,sıkılırsınız.


 İş başvurusu yaparken şirket adını google amcaya soruyorum ,semti neresi,kolay ulaşabilir miyim oraya,nasıl bir iş yapıyorlar,imkanları neler gibi bir çok nedenle ince eleyip sık dokuduğumdan binlerce ilan olan sitelerde kendime göre ilan bulamıyorum ne tuhaf.Devir öyle bir devir olmuş ki kurtlar sofrası vesselam!

Ha ama önceden bu kadar araştırma yapmadan gidiyordum,ilanda yazan pozisyonla sizi başlatacakları pozisyon farklı oluyordu,ağzım yandı,üflüyorum ne yapayım.Erkek olsak hiç dert değil.Girer bir yerde öyle ya da böyle çalışırsın ama bizim için zor oluyor malesef.Eşitlik,o bu diye ne kadar kendimizi aynı konumda saysak ta gördüm ki iş konusunda durum böyle değil.En azından iş bulma sürecinde.
İşsizlik...

 Konu nereden nereye geldi ne anlatacaktım neler yazdım ama biliyorum ki çoğumuz aynı sıkıntıları yaşıyoruz.Ben aslında biraz güldürmek istemiştim sizi ve başıma gelen trajikomik olayı paylaşmaktı niyetim;

Bir kaç ay önce Ostim'de çok ta köklü bir şirket beni görüşmeye davet etti.İlk görüşme güzel,iki güzel,üç güzel en son artık iş için anlaşmaya varıp,maaş ve diğer hakları net olarak konuşup el sıkışacağımızı düşünürken(ki bana böyle söylendi)neler geldi başıma,sormayın :)!

Çıktım sabahım köründe yola,git Allah git tuhaf tuhaf insanlar.İndim dolmuştan yürümeye başladım.Diğer görüşmelere arabayla gitmiştim.Dolmuş yolunu ilk defa kullanıyorum ama nasıl tedirginim.Her yerde tamirciler,tamirciden fırlamış sürekli ortaya laf atan kişiler,başı boş kocaman kocaman köpekler(ki normalde hiç korkmak )Bir yandan yürüyorum hızlı hızlı bir yandan manyak manyak şeyler düşünüyorum.
*Ya terlersem
*Ye düşersem
*Ya beni kaçırırlarsa şimdi
*Ya köpekler bacağımı yakalarsa :)


4.görüşmeye kadar yetkili müdüreyi ve yanındaki bey'i görmemiştim.En kazık soru en son çıkar ya hani onun gibi oldu :)Diğer üç görüşmede de görüştüğüm kişiler öyle cana yakın öyle teşvik ediciydi ki,işe aldındıktan sonra gereken tüm eğitimi kendileri vereceklerini söylediklerinde zaten burada olmalıyım diye içimden geçirmiştim.Bir saygı,bir güler yüz.Üstelik hepsi bölüm müdürleriydi ama ne şu dağları ben yarattım havalarındalar ne saygısız.

Neyse 4.görüşmede yine geçtim konuşmanın yapılacağı odaya;bir kadın bir erkek geldi.Merhaba,hoşgeldiniz faslından sonra yaktılar sigaralarını,kikir kikir fingirdeşiyorlar mı ne garip garip kaş göz hareketleri,sizin banyo ne oldu tadilatı gibi abuk sabuk muhabbetler.Sanırsınız tesadüfen gitmişim de muhabbetlerinin ortasına dalmışım!Neyse ben görüşme için gelmiştim,sizinle son görüşmemi yapacağım söylendi falan dedim tüm oklar bana döndü sanki :).Kadın demez mi;

*Görüşmeler olumlu ama bilmeniz gereken bir kaç şey daha var;biz elemanlarımızı kolay kolay yükseltmeyi düşünmüyoruz.Yıllarca buraya emek veren biziz.Dolayısıyla size bir şeyler öğreteceğiz ama en ufak hataya tahammülümüz yoktur.

 Çalışma saatlerimiz belirlidir ama haftanın üç günü bir kişi nöbetçi olarak kalır.Genellikle de yeni gelen eleman.Tabi zorunlu değil ama kalmazsa gözümüzde ona göre değerlendirilir.(İlla ki kalacak).Mesaiye kalınca saat 9-9.30 gibi çıkar.

*Kalmak önemli değil ama o saatte evime dönemem buradan.Servis var mı acaba?

*Metroya kadar yürüyebilirseniz oradan bir şekilde geçersiniz.(Köpeklerin,tamircilerin olduğu yoldan tabi!)

*Her ayın 1 ya da 2 günü bizim söyleceğimiz şehirlerdeki kurumlara gitmeniz gerekecek.Hem sizin için seyehat hem de oradaki insanlarla tanışmanız için fırsat olacak.Başvurduğunuz pozisyon için tecrübeniz olmadığından şimdilik şu pozisyona düşünüyoruz sizi.(3 görüşmedir yoktu yeni çıktı bu da).Başlangıç olarak yol parası yok yalnızca asgari ücret.Yemek için de yemekhanemiz var,sigortanız yatar.Bir de yüksek lisans yapmak istiyormuşsunuz;tecrübeniz bile yok bunu düşünene kadar bence bir yerlerde çalışıp tecrübe edinin.Diplomanız da var ama iki üç yıl tecrübeniz olsaydı bu kadar görüşmeye bile gerek kalmazdı.
Sonuç?

*Bir aday daha var lise mezunu ,bir kaç yıl çalıştığı için öncelikli.Sizden sonra onunla da görüşeceğiz.Akşam sizi ararız.(Arasanız da açmayacağım için hiç mühim değil)
399365_507939692579180_139329957_n_large
***Çıktım hemen ama nasıl sinirliyim.Kulaklarım,elim yüzüm nasıl yanıyor.Bir yandan kendime kızıyorum bir yandan diyorum böyle insanlara laf etmeye bile değmez.Bir buçuk ay buraya gittim geldim,boşa vakit kaybettim!İki köpek takıldı peşime zaten sinirlerim laçka olmuş,tüm günüm heba!Üstelik bu 4.görüşme diye iki iş görüşmesini daha yok saymışım.

 Yürüdükçe hızlanıyor köpekler,oradan buradan laf atanlar,korna çalan arabalar!Utanmasam yolun ortasına oturup ağlayacağım.Ayakkabımın da tokası kopmaz mı!Bir bu eksik.Öyle bir toka ki sağ tarafı yapışık,sol tarafı ayrıldı yürüdükçe tık tık yere çarpıyor :)İyice rezil oldum anlayacağınız :)

 Çıkarttım kolyemi ayakkabının etrafından bağladım.Dolmuşa binmek için karşıya geçtim.Kim bilir nasıl görmüyorum sinirden ki abla geç diye  biri yer verdi,insanlar tuhaf tuhaf bana bakıyor.Dolmuş gitti bir kaç dk.park etti.

 Önce anlam veremedim tabi kafa başka yerde sonra fark ettim ki orası son durakmış,adam da inmiş park etmiş :))Hayır arkadaşım içeride yolcu var insan bir seslenmez mi?Nasıl sinirli görünüyorsam artık korktu mu adamcağız ne,indim dolmuştan demez mi abla sen yanlış bindim gel hemen şuna geç diye.Yahu şimdi mi söylenir bu,dağın başı :)


 Neyse ya sabır çeke çeke bindim yine atraksiyonlu bir dolmuş yolculuğundan sonra eve ulaşabildim.Bugüne dek bir çok görüşmeye gittim ama böylesiyle karşılaşmadım hiç :)Aslında iki üç şey söyleyip sizi uyaracaktım ama yazdıkça yazdım.Demem o ki siz siz olun bu tür görüşmelerde karşınızdaki insanın söylediklerine hiç canınızı sıkmayın.Herkesin eğitimi,yaşantısı,kültürü farklı.Size saygısızca gelen o kişiye göre normal olabilir.

380075_203040273166230_431167722_n_large
 Ki normal gelmese az çok utanır insan.İnsan olsa tabi.Hiç tavrınızı bozmayın hemen ortamı terk edin.Yani iş arama süreci zor,sıkıntılı,yıpratıcı ama eninde sonunda hepimizin gönlüne göre bir yer denk gelecektir.Çok seçici olmakta iyi değil.Bir süre sonra hiç bir yer aramıyor hem de siz deli gibi çalışmak isterken!Bir yılı geçkin süredir istediğim gibi bir iş bulamadım ve bunda da vardır bir hayır diyerek bekliyorum.

Sizi oyalayacak,geliştirecek şeylerle ilgilenin bu süreçte.Bölümünüze dair eğitimler alın,gitmek istediğiniz kurslara gidin,sakın  içinize kapanıp kendinizi günden güne yıpratmayın.Bir kaç ay çok üzülüyordum bende ama artık kafama takmamaya çalışıyorum.

 Elimden geleni yaptığımı düşünüyorum ve bir şekilde istediğim gibi olmasa bile benim için iyi olacak bir işe gireceğim.Siz siz olun sabredin,başvurularınızı yapın,kendinizi geliştirmeye çalışın.
2013_large
Umarım 2013 ben ve benim gibi olan herkese güzel,hayırlı iş kapıları açar ;)Gelecek görüşmeler için bana şans dileyin.
Blogvin üzerinden beni takip etmek için tıktık

22 yorum:

  1. İnşallah hayırlısı olur haklısın...

    YanıtlaSil
  2. Bende aynı durumdayım üstelik yüksek lisansı bitirdim bir hocam vasıtasıyla bir iş görüşmesi bile yaptım ama adam bana cihazları kullanmayı bilmediğim için resmen gerizekalı muamelesi yaptı. senden sonra bi kişiyle daha görüşeceğiz diye bana da dediler. internetten de başvurduğum hiç bir yer dönmedi...pek de inanmıyorum ben internetten iş bulunabileceğine artık...Umarım 2013 senin ve benim gibi işsiz nice genç insanın umudu olan bir yıl olur...İnşallah dilediğin güzel, huzurlu ve emeğinin karşılığını alabileceğin bir işin olur canım.

    YanıtlaSil
  3. Uf yarama parmak bastın. Bende aynı dertten yakınıyorum Eski işimden memnun olmadıgım için gorusmelere baslamıstım. Golcükte dunyanın en iyi otomobil ureticisilerinden olan bir firmayla tam 6 kere gorusmeye gittim. 4 gorusmede bana herseyi söylediler para pul tasınma işi falan buna dayanarak istifamı verdim. Sonradan son dkk olumsuz olduklarını söylemeye tenezzul ettiklerdi bu da benim arayıp sormamla oldu. Herneyse verdigim yol parasınamı yanayım işten guc bela izin alıp gittigimemi yoksa salaklık edip istifamı verdigime mi? Simdi 4 aydır baska yerlerle gorusuyorum benimde basıma okadar sacma salak durumlar geldiki seni cok iyi anlayabiliyorum. Evde otururken eskiden amatorce yaptıgım makyozluge geri dondum blog olayına girdim falan(ki elektronik muh mezunuyum:) Blog nedeniyle yazılım olayına da daldım biraz. İlk ayrıldıgımda kara bir bunalımdaydım da şimdi Allah'tan sıyrıldım pek takmıyorum. Hepimiz hakkında hayırlısıi umarım emeklerimiz bosuna gitmez ve umarım bu yazılara denk gelen HR CEO lar bir muhendisle garsonun aldığı ücretin farklı oldugunu anlayabilirler. ( Burada garson derken kesinlikle küçük görmek anlamında söylemiyorum yanlıs anlasılmasın, sadece okadar okuyoruz ediyoruz firmalar bunun bir farkının olduğunu artık görsunler) Çok uzattım kusura bakmayın. İçimi dokesim vardı iyi geldi bu yazın :)

    YanıtlaSil
  4. anlattıklarında kendimi gördüm :) resmen yaşadım o günlerimi.özellikle aile baskısı çok başka bişey hem hiç bişey anlatamıyosun hem de ne yapsan gözlerine batıyor :) hobi filan hak getire yani.üstüne üstlük bide zorla size iş buluyolar hatır için çalıştığımı biliyorum ki abartmıyorum lavabo bile temizledim :/ ne uğruna?iş öğrenicez ya tecrübemiz olcak!hala şaşıyorum kendime oraya nasıl katlandığımı hatırladıkça..ben iş bulmadan evlenmem diyenlerdendim ama baskı okdr arttı ki ben çareyi kaçmakta buldum sanırım.haa eşimi sewiyorum o ayrı sonuçta 11 yılın hatırı var :) sonuç o ki ben hala iş arıyorum :) hiç yılmadım :D

    YanıtlaSil
  5. Öncelikle bunun üstüne halen çalışmakta olanlar işlerinin kıymetini bilsinler:).Seçici olma konusuna bende katılıyorum ama bilirim ki pes edip işe başladığım hafta boyunca asıl beklediğim yerlerden hbr geldiğini.Şu bir gerçek ki iş işteyken bulunuyor.Umarım hepiniz hayırlısıyla gönlünüze göre bir iş bulursunuz.

    YanıtlaSil
  6. tam benlik bir yazı olmuş. bu sne mezun oluyorum ve 3buçuk atıyorum bu meseleleri düşündükçe... umarım en iyisi olur. hayırlısı..

    YanıtlaSil
  7. ah ya sorma benim hikayemi anlatiyim sen bide beni dinle ben iş buldum ama iyimi oldu kötümü bilmiyorum. şöyleki ben 2011de mezun oldum dedim ben işe girmicem kendimi geliştiricem ve geliştirdimde ing almanca öğrendim yurtdışında projelere katıldım yarım sayfaya dolduramadığım CVmi aldığım sertifika ve eğitimlerle 3 sayfaya sığdıramaz oldum. Dedim artık gireyim ben işe tam aramak üzereyken staj yaptığım yerden haber geldi sen işe girdinmi bak bi proje var müh. arıyolar senin bölümden oluyomus sadece gel bi görüş dediler. Eh 1 seneyi boş geçirmedim ama o anda iş arıycam sonuçta 1 sene boş kalmışım hadi dedim gideyim başlarım bi yerden. Gittim görüşmeye o anki boşluktan girdim işe ama ben mühendisim anladığınız üzere işyerinde çalışanlara mühendis olduğumu söylediğim her defasında şaşırıyorlar siz tahmin edin yani durumu.
    yani demem şu sakın iş bulamadınız diye boşluktan ilk bulduğunuz işe girmeyin. Oda kötü çünkü ne istediğiniz pozisyonu alabilirsiniz nede istediğiniz şartlarda çalışabilirsiniz. Hatır gönül olduğundan kolay kolayda bırakamazsınız.

    YanıtlaSil
  8. Ahh ahh anlattıkların da herkes kendini görüyor bence :) ben de mezun olduğumda 6 ay iş aradım en sonunda kör topal bir yer buldum 1 yılın sonunda daha iyi bir yere geçiyorum inş şimdi. Tüm bu süreçte o zorlukların hepsiyle karşılaştım. Bu iş yerleri kendini ne zannediyor hala anlamış değilim. hepsinde aynı tavır sen kabul etmezsen başkasını bulurum nasılsa diye böbürlenmeler ...
    Allah yardımcın olsun canım inş gönlüne göre bir iş denk gelir

    YanıtlaSil
  9. Canım yaaa, nasılda içten yazmışsın, bende okurken en az seninkadar sinirlendim, yeni mezun hallerim aklıma geldi, 1 sene işsiz kalınca çareyi master yapmakta bulmuştum ve master hocam psikopat çıkınca inanılmaz acılar çektirmişti...Ama her işte bir hayır varmış yaptığım yuksek lisans sayesinde bir yere girdim ve iş hayatım başlamış oldu..İlk girdiğim yer lokal kucuk bir firmaydı ne maddi olarak tatmin ediyordu ne kişisel olarak, yani çok kendimi geliştiremedim orada, sadece CV'me yazacağım bir tecrübe oldu ve işe yaradı, ve şuan daha büyük bir firmada çalışıyorum ve beni daha çok tatmin ediyor..Benim en önemli tavsiyem başta çok seçici olmamak ve bir yerlerden başlamak, unutma "en güzel iş, bir işte çalışırken bulunur" hem daha özgüvenli gidiyorsun iş görüşmelerine, olmasada olur gibisinden çünkü maddi olarak azda olsa kazancın oluyor, hem gerektiğinde daha seçici olabiliyorsun, hem senin çalışıyor olman işverenin gözünde seni daha kıymetli yapıyor, ve bence en küçük, önemsiz gördüğün işte bile çalışmak insanı geliştiriyor, yinede evde oturmaktan iyidir, ofis dedikoduları çok iyidir, hangi firmada ne olmuş, kim eleman alımı yapıyor , kim ne kadar maaş veriyor falan her birşeyi öğrenirsin, camiadaki gelişmelerden geri kalmazsın....İş görüşmelerinde en önemli şey, iddialı olmak, inan bana o kadar çok deneyimim oldu ki, ellerini sıkıca sıkacaksın, göz temasını iyi kuracaksın, gözlerin parlayacak, ışık saçacaksın, hem neşeli, pozitif hemde iş konusunda ne kadar ciddiyet sahibi bir insan olduğunu göstereceksin, ben burdaki eski müdürüme beni alırken nasıl karar verdiniz diye sormuştum, "gözünde ışık vardı, çok istekliydin ve çok hırslı gözüküyordun o yüzden seni seçtim" dedi, neyse çok uzatmayayım umarım dediklerimin sana faydası dokunur,sevgiler....

    YanıtlaSil
  10. Anlattıklarını okudukça yalnız olmadığımı gördüm... Ben de İstanbul'dan Bursa'ya taşınalı bir sene olmasına rağmen halen iş bulamadım... Burada otomotiv ve tekstil firmaları çok olduğu için Makine,Endüstri ve Tekstil Mühendisi isen yüzüne bakıyorlar yoksa görüşmeye çağrıldığım bile yok... İnternetten de o kadar başvuruya rağmen sadece 1 firma aradı!!!
    Zor bir süreç, ben de yaşıyorum...
    Şu anda bir firma ile 2 kere görüştüm ve referansım da eğer kısmetse artık bu işi kapmak istiyorum...
    Hepimiz için hayırlısı... Umarım hepimiz en kısa zamanda gönlümüze göre bir iş buluruz. Bu kadar beklememizde vardır bir hikmet diye düşünüyorum.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  11. bu durum senin değil hepimizin sıkıntısı. türkiyenin en iyi bankalarından birinde çalıştım. mecbur sebeplerden ayrılmak zorunda kaldım değil mesleğimi yapmak o garsonluk dediğin işlere bile almak için müdürler tuhaf tuhaf bakıyor. sen yine işe başlamadan görmüşsün. ben işe başladım. müdürüm birhafta sonra yıllık izne çıktı döndü. işime son verdi. sebep eskiden bankacıydın belki mesleğine dönmek istersin ben bu riske girmem. e benim boşa giden bir ayım ne olacak. koca bi hiç.

    YanıtlaSil
  12. cnm ya üzülerek okudum yazını. bir üniversiteyi bitirmek öyle zorki. insan neler çekiyor.
    bunda da bir hayır vardır. inş. 2013 te güzel bir işin olur.

    YanıtlaSil
  13. bende 2010da üniversiteyi bitirdim öyle berbat bir bölüm ki Turizm otel işletmeciliğini hiç ama hiç kimse yazmasın hani garson diyorsunuz ya işte bizde garson olmak için o bölümü okumuşuz haberimiz yokmuş.(herhangi bir cafede vs garsonluk yapanlardan bahsetmiyorum) söylediğiniz maaşı küçümsemeyin az ile başlarsınız zamanla artar.Bende artık netteki o sözde iş ilanı listeleyen sitelerden iş aramayacağım.Siz yine şanslısınız metropolde yaşıyorsunuz bizim gibi ilçelerde yaşayanlar yandı.

    YanıtlaSil
  14. ßU ülkenin çilesi cilVesi böyle diğer yerlerde ulkelerde yok boyle bir sorun ımkanları ne kaDarda güzel muhendısı doktoru daha ıyı para kazanmak ıcın ulkelere goç edıyoR hayat zor ve pahaLı..inşallah herkezin güzel çevresinde kaliteli insanların olacağı bir işi olur kötülere ve şeytanca plan yapan haset kadınlara denk getirmesin diyorum yoksa daha zor çekilmez olur....

    YanıtlaSil
  15. yarama parmak bastın resmen..aynı şeyleri bende burda küçük sanayi sitesinde
    yaşamıştım köpeklerin peşime takılması vb.. artık iş bulmak çok zor aylardır iş arıyorum.yakın zamanda çalışmadığım için alınmıyorum.tecrübe tecrübe diye bunalttılar inşallah bu sene bizim için
    hayırlısı olur..

    YanıtlaSil
  16. benzer olayları bende 8 aydır yaşıyorum.Bana mı böylesi denk geliyor ne kadar şanssızım diye düşünüyordum hep ama durum böyleymiş anlaşılan.umarım herkes hakettiği gibi bi işe kavuşur ben henüz aramadayım hala ,bu anlamlı yazı ve yorumlar için teşekkürler

    YanıtlaSil
  17. İş görüşmeleri tam bir komedi halini aldı artık. En son stajyer alırken bile 1 sene iş tecrübesi aranması benim nutkumun tutulduğu nokta oldu. İşe alma sözü vermeden asgari maaşa çalıştırmak için adam aranıyor ve tecrüben yoksa baştan eleniyorsun. Nasıl bir dünyaya geldik ki biz? son 2 senedir yaşadıklarımdan sonra her gün şikayet ettiğim işime dönüp bakıyorum da içine girince bu kadar stres yaratan bir şeye nasaya adam alır gibi seçmelerine iyice kızıyorum.

    YanıtlaSil
  18. Hepiniz öyle güzel anlaşmışsınız ki,tek tek cevap vermek istiyorum aslında ama sayfalarca yazabilirim.Konu o kadar can sıkıcı.İşverenelerin kendini beğenmiş halleri,görüşmelerde yaşattıkları zorluklar,işe girince önümüze getirecekleri engeller öyle fena bir hal almış ki,okudukça tek ben değilmişim dedim.
    İnsan yalnızca kendi başına geliyor sanıyor ya hani,yok öyle bir şey.Tecrübesiz mezunlar olarak halimiz zor.
    Umarım hepimize huzurla çalışabileceğimiz,iş kapıları açılır.Çalışıp ta memnun olmayanlar için de hayırlısı neyse o olsun.Ufak tefek sıkıntılar yüzünden işinizden ayrılmayın,yeni bulunacak ondan daha beter çıkabilir.
    Bu yıl,hepimize iyi gelir umarım.

    YanıtlaSil
  19. ne harika bir yazıydı bu :)

    ben de uzun süredir iş arıyorum ve son gittiğim iş görüşmeside ostim' deydi. yani sizi çok çok iyi anladım :))

    iyi dilekleriniz içinde sağolun umarım en yakın zaman da gönlünüzce bir işe girersiniz.

    adsız okuyucularınızdan ipek

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ahh ahh halimden yalnız yaşayan anlar diye boşa denmiyor.İpekcim yorumun beni çok mutlu etti,yalnız olmadığımı bir kez daha anladım.Ben işe girdim,o yazımı da blogta okuyabilirsin.Darısı isteyen herkese inşallah.

      Sil
  20. Merhabalar;
    ben bilgisayar mühendisiyim,5 yıllık tecrübem var,şu an çalıştığım firmadan ayrılmak istiyorum;fakat iş bulmadan ayrılmak istemiyorum.tecrübeli olduğum halde burda yaşananların hepsini iş görüşmelerinde yaşıyorum.
    hiç tecrübesi olmayan bir insan bir işe nasıl alınmıyorsa;
    çok tecrübesi olan bir insanda işe alınmayabiliyor;çünkü çok tecrübeli bir insanı işe almak adamları kendi ekmeğinden etmek demektir.
    yakınlarda bir iş görüşmesine gittim;bana yaptığınız gösterebileceğiniz çalışma varmı dendi;bende bir bilgisayar getirin uzak serverda çalıştırdığım şirketin bilgisayarına bağlanıp yazmış olduğum örnek kodları göstereyim dedim;sahiden bilgisayarı getirdiler bende uzak bilgisayara bağlandım ve sadece içinde 10000 satır kod olan dosyayı açıp gösterdim.(aça aça 10000 ini açtık :) ) neyse projeyi anlattım yaptığım entegrasyonları çalıştığımız şirketleri vs... ama anlatırkende karşımdaki insanların yüzlerinin düştüğünüde farkettim,bununla birlikte herşey güzel giderken kod gösterdikten sonra bana bahane bulmaya başladılar;
    yok ingilizcen zayıf yok biz bunu kullanıyoruz seni zorlayabilir,ingilizcem advaced düzeyinde olduğuuda kanıtladım,sadece akıcı
    konuşamıyorum dedim,resmen adamlar benden korktu;ama hak veriyorum;herkes kendi kesesini düşünüyor.
    sonuç iş olmadı :)
    O yüzden demem o ki yok kendini geliştirmen lazım yok yeni mezunsun diyenlere,bu işleri geçiceksin dicen,kendinizi üzmeyin çünkü bu ülkede torpil işler ,dayın yoksa iş bulman çok zor,ne olursan ol.
    sağlıcakla kalın.
    Mehmet

    YanıtlaSil
  21. Öncelikle yorum için teşekkürler.İş görüşmeleri tecrübeli,tecrübesiz hepimizin başının belası olabiliyor malesef.Gerçekten de patronlar tecrübeli elemanı da almamak adına ya da ona kendi seviyesinin daha altında bir işte ve düşük maaşla çalıştırmak için görüşmelerde ellerinden geleni yapıyorlar.Şu an çalıştığım şirkette de bir çok defa şahit olduğum bir durum bu.Özellikle mühendislere çok komik rakamlarla iş teklif edilebiliyor.Ben de bir Kpss ve torpil mağduruyum aslında.2012 yılında 80 üzeri bir puan alıp hiçbir yere atanamadım.Hatta ve hatta girdiğim listeden ana liste açıklanınca adımın silindiğini görmüşlüğüm de var.O yüzden kendimizi geliştirmemiz şart.En azından donanımlı olunca gidilen görüşmelerde bura olmazsa başkası olur mutlaka rahatlığı olacaktır.Yakın zamanda şu an çalıştığım yerden ayrılıp yeni bir şehirde yeni bir iş arayacağımdan bu cendereye girmekten korkuyorum.Özellikle iş konusunda hak yiyenlere söylenecek çok laf var.!
    Allah hepimizin yardımcısı olsun.

    YanıtlaSil